Invoering
Op 18 maart 2020 verklaarde de bank, na gebeurtenissen die verband hielden met Covid, dat zij de notering en verhandeling van haar aandelencertificaten opschortte. In de nasleep van de paniek op de aandelenmarkten in het voorjaar stelde de bank dat het aantal verkopers te hoog was en bevroor ze transacties in afwachting van een duidelijk beeld. De buffer die op dit moment wordt gebruikt is 20 miljoen van de 28. De bank besluit alle transacties stop te zetten en 8 miljoen te behouden voor een toekomstige herstart (wat we pas veel later zullen vernemen). Eind juni verhoogde zij de buffercapaciteit naar 3%, oftewel 36 miljoen.
Probleem #1
In de documentatie en de door toekomstige kopers in te vullen kennisvragenlijst heeft de bank het volgende bepaald: Triodos Bank kan tot maximaal 2% (nvdr: in juni verhoogd naar 3%) van de uitgegeven certificaten terugkopen. Boven deze limiet worden mijn certificaten van aandelen Triodos Bank alleen verkocht als er kopers zijn. Een tekst die aansluit bij de aanwijzingen in eerdere prospectussen.
Het is duidelijk dat de bank niet alleen te kennen gaf dat het nodig was om de limiet te bereiken om de transacties stop te zetten, maar dat zij aan de andere kant ook een aan- en verkoopsysteem zou organiseren, zonder daar echter enige financiële rol in te spelen, zolang omdat de markt zich niet zou hebben hersteld. Dit is echter helemaal niet wat werd toegepast. De bank haalde de limiet niet, zette geen back-upsysteem op en sloot bovenal zowel kopers als verkopers uit. Het zou echter niemand hebben gestoord om de eerste op de markt te laten, integendeel! Ook al zou het volledige uitgifteprospectus (63 pagina’s in het Engels en vol met technische termen) aangeven dat de bank alle maatregelen kon nemen die zij passend achtte in de context van het beheer van transacties, we weten heel goed dat dit niet het prospectus is (dat maar heel weinig mensen weten het te lezen gezien de verbiedende kant ervan) die authentiek was, maar de informatie onder de neus van de houders werd gelegd. En deze informatie was wat we lazen (zie vorig artikel).
Probleem #2
Door alle transacties stop te zetten wilde de bank willens en wetens geen tijdelijk first in/first out aan-/verkoopsysteem opzetten (zie kader hieronder). Ze negeerde zelfs het feit dat privétransacties (over-the-counter-verkopen) mogelijk waren (en dat blijven zo). Als gevolg daarvan zette zij de houders vrijwillig gevangen en dwong hen haar redenering te volgen, zonder dat zij het bovendien doorhadden.
In reactie op deze kritiek antwoordde een medewerker van Triodos Brussel dat de bank van mening was dat het te lang zou duren om terug te keren naar een evenwichtige markt, wat de afwijzing van het first in/first out-systeem rechtvaardigde, om nog maar te zwijgen van het feit dat de implementatie van een dergelijk systeem een systeem was te moeilijk en het risico bestond dat de omzet zou stijgen. Dus niet alleen was de bank zich volledig bewust van de mogelijkheid om dit systeem te implementeren, maar we zagen ook waar de afwijzing toe leidde:
- het kostte haar meer dan drie jaar om een wankel en ongeschikt transactiesysteem (behalve zijzelf), de MTF, weer op gang te krijgen;
- en in termen van een evenwichtige markt hebben we beter gezien!
Kortom, aangezien het officiële prospectus, zoals we hebben gezien, aangaf dat de bank van de regels kon afwijken, waarom blokkeerde zij dan niet alleen de verkopen en liet zij de aankopen open? Gecombineerd (of niet) met een “First in/First out”-systeem zou dit in ieder geval een opening voor frisse lucht hebben gelaten. Zou de indruk die op de houders is achtergelaten niet beter zijn geweest? Degene die het diep achterlaat, is daarom dat er een verlangen was om het speelgoed kapot te maken. Gecombineerd met slechte communicatie heeft het daarom opzettelijk twijfel, onzekerheid, ongeduld en zelfs woede in de hoofden van de bezitters teweeggebracht, in plaats van hen een open ruimte te laten, zelfs als deze beperkt was.
Probleem #3
In 2008, midden in een bankencrisis, demonstreerde de bank grotendeels haar vermogen om delicate situaties het hoofd te bieden, dankzij haar duurzame en niet-speculatieve positionering. Het aantal klanten nam destijds en in de jaren daarna sterk toe, evenals het aantal certificaathouders.
Hoe kunnen we deze paniekbeweging ten tijde van Covid verklaren? Waren er werkelijk zoveel particuliere verkopers, of zou de ene of de andere institutionele verkoper de voorkeur hebben gekregen? Meer dan één denkt van wel, omdat de onlogische zaken zich ophopen in deze koper-verkoperrelatie, waarover ons niets concreets is verteld. Deze tegenstroom werd ook waargenomen in oktober 2020, toen de transacties werden hervat. Toen de aandelenmarkten stegen, sloot de bank de transacties begin januari 2021 definitief af.
Eerst erin / Eerst eruit
De first in, first out-methode (in het Engels First In, First Out of FIFO) wordt in het management gebruikt om een methode voor voorraadbeheer aan te duiden, en in de boekhouding een methode voor het waarderen van activa. In het geval van Triodos-transacties is het eenvoudiger om te zeggen dat zolang de bank haar buffer niet herstart, kopers en verkopers zichzelf op een wachtlijst plaatsen. De eerste koper geeft aan hoeveel effecten hij wil verwerven. Aan de andere kant informeert de bank, zonder financieel in te grijpen, de eerste verkoper dat er zich een koper meldt. Als er niet genoeg titels zijn om te verkopen, gaan we door naar de volgende verkoper. De lijsten worden opgesteld volgens de volgorde van aankomst van elke persoon. Uiteraard is dit systeem administratief ingewikkelder, maar het heeft in ieder geval de verdienste dat het bestaat en geen blokkerende situatie oplevert.