Onze leden weten dat het Trioforum weliswaar draait op veel vrijwilligerswerk, maar dat het niet alleen draait om zooneschijn en liefde. Dankzij donaties van alle partijen kan de stichting de kosten dekken die inherent zijn aan een haar activiteit: kosten voor de verzending van abonnementen op de post, onderhoud van de website, verzendkosten, receptiekosten, verplaatsingen, drukwerk, inschrijving voor beurzen, enzovoort.
Tot en met 25 mei 2025 hebben 132 mensen € 8.921 gedoneerd. Hierdoor hebben we sinds oktober 2022 € 6.575,98 aan kosten kunnen dekken. Er blijft een positief saldo van € 2.145,02. Het gemiddelde bedrag per donateur bedraagt € 67,58, met een maximum van € 600 en een minimum van € 10. Sommige donoren hebben hebben twee of meer keer bijgedragen. Van alle leden van het Trioforum (die overigens niet allemaal meedoen aan collectieve actie) hebben we 19,94% donateurs. Wij zijn hen heel dankbaar, want een gift is niet verplicht, maar het is vooral een teken van daadwerkelijke steun aan een doel.
Toch moeten we een zeker enthousiasme temperen. Ook al wordt er niet systematisch toezicht gehouden, toch zien we soms dat bepaalde leden een ijver aan de dag leggen die naar onze mening bepaalde grenzen van evenwicht overschrijdt. Het is één ding als iemand per kwartaal een doorlopende opdracht van € 10,- doet, maar het is een ander ding als hij per halfjaar meer dan € 300,- overmaakt.
Uiteraard ontkennen wij niet de goede wil van deze mensen, en het is duidelijk dat hun inkomen hen zeker in staat stelt deze welwillendheid te etaleren, wat zij in volle bewustzijn doen. Maar zoals we al zeiden: het Trioforum, dat is iedereen. Het lijkt ons dus dat er een onevenwicht is tussen degenen die geven en degenen die dat niet doen. De redenen voor het een of het ander interesseren ons niet. Maar onze rol is ook om het evenwicht in de structuur te bewaren. Er is namelijk geen reden waarom 20% 80% zou moeten ondersteunen. Als we op een bepaald moment niet verder geraken omdat we niet genoeg middelen hebben, willen we niet opnieuw naar dezelfde zakken gaan om onze tekorten te compenseren. Uiteindelijk profiteert de hele groep van de steun van enkelen.
Wij zeggen niet: hé, degenen die er nog niets bijgedragen hebben, tast maar in uw buidel ! Integendeel: het uitblijven van een bijdrage moet worden gerespecteerd, omdat dit een uiting van ontevredenheid kan zijn. Paradoxaal genoeg is het aan de gulle gevers om de keuze te respecteren van hen die niet willen bijdragen. Anders zouden we in de val kunnen trappen van een verliefde minnaar die verpleegster speelt met zijn partner om hem van iets te redden. Wij weten heel goed waar een relatie toe leidt als slechts één van de twee de keuze maakt. Voor het Trioforum willen we een evenwicht bewaren, ook al betekent dat minder toegankelijkheid. Laten we niet vergeten dat onze handelingen binnen de groep noch natuurlijk, noch verplicht zijn. Omdat verantwoordelijkheid collectief is, moeten we de beperkingen accepteren, ook de financiële, zelfs als die leiden tot minder mogelijkheden.
Om deze redenen mag een donor zich niet beledigd voelen door de terugbetaling die wij hem uit alle vriendschap zullen geven, ook al beseffen wij dat hij bepaalde mijlpalen alleen uit vriendelijkheid heeft bereikt en waarschijnlijk zonder dat hij het beseft. 🙂