Na 10 januari, als het stof gaat liggen…

“Cet article a été traduit à l’aide de traducteurs automatiques et révisé par un bénévole néerlandophone. Compte des tournures de langues utilisées dans la version originale en français, seule celle-ci fait foi.”
“Dit artikel is vertaald met behulp van vertaalmachines en herzien door een nederlandstalig vrijwilliger. Vanwege de taalveranderingen vanuit de originele Franse versie is alleen deze laatste gezaghebbend.”

Indien uw e-mailadres bij Triodos bekend is, dan heeft u op 10 januari een bericht ontvangen van de bank dat u meldt dat er een overeenkomst is gesloten met de SCTB (Nederlandse Stichting). Indien u deze informatie niet heeft ontvangen, verwijs ik u naar het persbericht van de bank.

Uiteraard werd ons gevraagd wat onze reactie was. We onderscheiden twee zaken: de mening van onze advocaat en die van het Trioforum.

Het persbericht van onze advocaat

Gezien het belang van het onderwerp werd Maître Arnauts door de pers benaderd en hij reageerde prompt. Op onze site kan u enkele krantenfragmenten en een bijbehorend persbericht vinden.

De reactie van het Trioforum

Bij de communicatie over deze nieuwe ontwikkeling zijn er twee stakeholders die ons soortgelijke berichten sturen: Triodos Bank en SCTB. De eerste omvatte zelfs drie interventies:

De tweede informeerde haar leden via haar nieuwsbrief en gaf daarbij meer details over haar keuzes en haar standpunt. Wij kunnen dit begrijpen en mijn mening hierover kunt u elders op deze site lezen. We maken wel de bemerking dat de SCTB volgens ons de overeenkomst in zijn geheel zou moeten publiceren, aangezien deze uit verschillende deelovereenkomsten lijkt te bestaan. Afhankelijk hiervan zouden we een andere houding kunnen aannemen dan die van de patiënt bij wie men een lavement gaat toedienen.

In de tussentijd willen wij u graag ons standpunt mededelen ten aanzien van de feiten van deze overeenkomst die al bekend zijn en een aantal vragen beantwoorden, waarvan er enkele al aan ons zijn gesteld.

De aankondiging gedaan door

Het persbericht van de 10e verraste nogal wat mensen, dat moet gezegd worden. Maar het heeft ook veel eerdere twijfels weggenomen.

Zoals gebruikelijk zet de bank hier haar voet tussen de deur en we zullen de publicatie van de CEO, die er niet voor terugdeinst de werkelijkheid te verdraaien, aandachtig lezen. Ik ga de oefening niet meer doen, het is de moeite niet meer waard. De bank speelde het spel sluwer door de SCTB in het zonnetje te zetten. Die stichting was de enige gesprekspartner die koste wat kost onderhandelingen wilde voeren voor alle houders en ze werd door de bank als voorbeeld gesteld van hypocrisie in de strijd tegen de afwijkingen van de bank. Nog straffer was de stelling dat het pact volledig zou zijn goedgekeurd door de Stichting, wat zinloos is omdat er anders helemaal geen overeenkomst zou zijn. Zo probeert ze wrevel op te wekken bij de andere partijen. In feite wordt de SCTB aan iedereen die niet bekend is met de mysteries van de zaak gepresenteerd als een soort algemene gesprekspartner, wat de SCTB duidelijk niet is (en dat heeft het ook nooit beweerd).

Wij zijn van mening dat de SCTB helaas slechts een instrument is dat Triodos gebruikt om haar beursgang beter voor te bereiden en te rechtvaardigen. Wat hier wordt voorgesteld als het resultaat van een lang proces, is in werkelijkheid helemaal geen resultaat. Geloof me: als de bank iets niet leuk vindt, dan doet ze het niet, zegt ze het niet, schrijft ze het niet. En als ze dat doet, dan is dat omdat ze er toe verplicht is, of omdat jij de pineut bent! Het zou beter geweest zijn als de Stichting zichzelf de fundamentele vraag had gesteld: wie profiteert er van deze misdaad?

Een storm in een glas water

Laten we de verschillende aspecten van deze Shakespeare-overeenkomst eens bekijken, vijf in getal:

A. Financieel transactieaanbod

De groep van certificaathouders kon een vergoeding van € 10,- per certificaat bedingen. Hierover zijn twee opmerkingen te maken:

  1. Het bedrag is belachelijk. De aalmoezen die in de pers worden genoemd, zijn een algemeen gevoelen onder hen die de kwestie nauwlettend volgen.
  2. De bank ontkent haar eerdere verklaringen dat compensatie onmogelijk was, omdat de houders dan zichzelf in de voet zouden schieten. Het lijkt erop dat het management zich niet langer zorgen maakt over het mank lopen. Dat moet niemand verrassen vanwege de wankele bestuursdynamiek van de bank. Die maakt desondanks misbruik van de situatie: ze ruimt de stallen op vóór de beursintroductie, wat de markt gerust zou moeten stellen. Het is niet voor niets dat de overeenkomst nu wordt gesloten, dat wil zeggen 3 tot 4 maanden vóór de overdracht aan Euronext. De afhandeling zal zeer binnenkort, in maart, plaatsvinden. Waarom niet in april vorig jaar, toen de onderhandelingen begonnen? Omdat de overstap naar Euronext toch nog zou kunnen mislukken en compensatie zinloos zou zijn?

B. Bestuursaanpassing

De SCTB presenteert dit aspect als een nieuw proces dat met veel moeite van haar tot stand is gekomen. Oké. Maar laten we ons even in de schoenen van een investeerder verplaatsen. Zal hij aandelen kopen waar hij geen controle over heeft? Vraag fondsbeheerders maar eens wat zij ervan vinden. Zij nemen namelijk steeds vaker actief deel aan aandeelhoudersvergaderingen van bedrijven, vooral in naam van duurzaamheid.

De aanpassing van het bestuur was noodzakelijk voor een middelgrote bankinstelling die mee moet doen aan de competitie tussen de grote jongens en moet aantonen dat zij zich kan aanpassen aan de kapitalistische praktijken van haar kleinere beursgenoteerde sectorgenoten. Praktijken die ook door de controle-instanties en andere nationale banken worden gevalideerd en aangemoedigd…

C. Creëren van een gemeenschap van houders en betere communicatie

Zie punt B. Wat de gemeenschap betreft, die is er al: het is Triodos zelf dat alle bestaande fracties heeft gecreëerd door een opeenstapeling van stommiteiten.

D. Informatie en ondersteuning

Heb je hiervoor een overeenkomst nodig? Is dit niet het minimum om de lading te dekken? Het lijkt er echter niet op dat er veel aan de “communicatie” zal worden verbeterd (verander nooit een winnend team): Jeroen vertelde ons dat de bank houders zal informeren over de overstap naar Euronext en hen, indien nodig, zal ondersteunen. Daar gaan we, jongens!

E. Excuses

Dit punt wordt vreemd genoeg niet behandeld in de tekst van de CEO. Volgens de SCTB-literatuur is dit echter wel degelijk onderdeel van de overeenkomst. De stichting, vergelijkbaar met Pyrrhus, heeft dit altijd hoog in het vaandel gedragen en het lijkt erop dat ze haar zaak na minstens vier jaar heeft gewonnen. Misschien is het zinvol om met een professional te bespreken wat de zin is van deze aanpak en wat het oplevert? We hebben het hier niet over misdaden tegen de menselijkheid: we hebben het over geld.

Kortom, de SCTB heeft niets bereikt wat er ooit toch niet zou zijn gekomen, excuses daargelaten, laten we dat toegeven. Aan de andere kant heeft ze ongetwijfeld het vertrouwen van veel mensen verloren. Wat er ook gebeurt, ze zal altijd worden gezien als degene die zichzelf heeft verraden door zich met ongekende capriolen uit de problemen te werken. We kunnen pas achteraf erkennen dat haar ommezwaai met betrekking tot de stemming over de toegang tot Euronext inmiddels begrijpelijk is en daarom door een aantal van onze leden al is toegedaan van bijvoeglijke naamwoorden die om reden van fatsoen niet vermeld kunnen worden. Dit was uiteraard de prijs die we moesten betalen om de deuren van de vrijgevigheid van het Huis van de Drie Paden te zien opengaan. Maar de scharnieren kraakten niet: het kijkgaatje naar de feestzaal stond slechts een klein stukje open, waardoor maar een deel van het feestmaal zichtbaar werd.

Sommigen zullen zeggen dat de vereniging uit Eindhoven zich inzet voor het algemeen belang, wat altijd haar doel is geweest. Zijn ze daar zo zeker van? Zou het hen niet op een dag ter ore kunnen komen dat er nevenafspraken zijn gemaakt geweest? Dat ware niet ongewoon. En als dat niet het geval is, roept het ingenomen standpunt ongetwijfeld vragen op. Het zou dom zijn om dit niet te beseffen.

Ik denk dat ik ga concluderen…

Wat mij het meest stoort aan dit kleine toneelstukje is dat de SCTB een punt valideert dat de bank zichzelf oplegt: de beursnotering. Wat ze ook zegt, het is een pure ontkenning van het bijna mythische Triodos-project. U kent onze mening over dit onderwerp (zie probleem #5 in het gelinkte artikel). En in tegenstelling tot wat de CEO snel beweert: het verleden kan weliswaar niet worden veranderd, maar het kan wel worden hersteld. De bereikte overeenkomst staat ver van dit idee af. Want opnieuw gaat de bank een groot deel van haar aandeelhouders gijzelen, in dit geval gegijzeld door een gevoel van onvermogen om gerechtigheid te vinden en te ontvangen.

Wie van de kleine en middelgrote eigenaren kan zich beroepen op een buitensporige moraal door het aanbod te weigeren? Al diegenen die niet de mogelijkheid hebben om een ​​advocaat in te schakelen, of die geen rekening willen houden met alle parameters van onzekerheid die dit met zich meebrengt, al diegenen die het al lang hebben opgegeven vanwege herhaalde misverstanden, al diegenen die het niet weten. Wij, en degenen die tot de zachte onderbuik behoren, ja, allemaal, en ze zijn talrijk, hebben geen reden om nee te zeggen tegen de aangeboden 10 € (minus een dividend dat we niet zullen krijgen, ze zijn slim!). Hoewel het woord ‘aangeboden’ wat geforceerd klinkt, zal het als compensatie nodig zijn om dit kleine papiertje te ondertekenen waarin u afziet van elke vorm van agressie jegens de bank. Gewoon ontrouw, een kleine toegeving aan het makkelijkere pas om uit de problemen te komen. Wie zou dat niet doen?

Ja, ik geloof dat deze goedkeuring en de compensatie-operatie succesvol zullen zijn. Misschien zullen sommigen, uit trots of helderheid, de bank zelfs uitnodigen om dit geld aan de Triodos Foundation of een ander goed doel te betalen. Waarom niet? Hoe dan ook, het zal goed voor ons zijn! Nadat ze een aantal potentiële kandidaten, op welk niveau dan ook, hebben overboord gewerkt, zullen degenen die in de race blijven met twee voordelen worden beloond:

  1. De bank zal zich niet langer kunnen beroepen op het misleidende argument dat een klager de instelling schaadt ten nadele van alle certificaathouders, met de bewering dat een faillissement nabij is vanwege door de rechtbank opgelegde terugbetalingen.
  2. Hoe minder mensen er wenen, hoe meer zakdoekjes er zijn om uit te delen en hoe makkelijker dat gaat. Ja, het is mijn stelregel en ik begrijp mezelf. U hopelijk ook.

Tot slot, zoals Maître Arnault opmerkte over de schoonheid van die dag, waarbij hij Albert Finney parafraseerde in de film Erin Brockovich: “Dit is geen aanbod. Een miljoen dollar zou een bod zijn geweest.” Aan de andere kant is het wel degelijk een aalmoes. Ieder zijn manier van bedelen. Laat de bank weten dat wij niet arm zijn.