Tijd opgeschort – Trioforum

Invoering

Voor zover wij weten werd de bank in 2017 door haar risicobeheerafdeling gewaarschuwd voor een mogelijkheid van systeemrisico in verband met het interne ratingsysteem voor haar effecten, aandelencertificaten. Naarmate de bank groeit¹, en ook het aantal houders, bestaat de mogelijkheid dat de massale verkoop van certificaten niet wordt geabsorbeerd door haar buffer (d.w.z. een bedrag dat opzij wordt gezet voor de aankoop van de certificaten die in de verkoop worden geplaatst) die bestemd zijn voor het reguleren van transacties.

Een beproefd systeem

Sinds 1996, het eerste jaar van de openbare uitgifte van certificaten, heeft de bank haar effecten via reguliere interne inschrijvingen aan het publiek aangeboden. Argumenten gepresenteerd:

geen gegarandeerd rendement of kapitaal, noodzakelijkerwijs,
een zeer lineaire geschiedenis van langzame maar regelmatige groei,
een dividendbeleid dat net zo belangrijk is,
een interne offerte op basis van de boekwaarde,
een afwezigheid van aandelenmarktrisico, dus van speculatie, in tegenspraak met de filosofie van de bank,
directe financiering door een duurzame bank.

Kortom een goed diversificatieproduct voor ethisch bewuste beleggers.

Zo staat in de prospectus van uitgifte 2005 op de voorpagina bijvoorbeeld de volgende tekst, van een zekere P. Craeyeveld: “Als maatschappelijk geëngageerde jongere heb ik gekozen voor een duurzame financiële belegging. Niet zozeer vanwege het financiële rendement maar wel vanwege het sociale dividend dat mijn geld oplevert. » De begeleidende brief reproduceert de tekst van Jan Van Boxelaere en C. De Bonte: “Wij waarderen de vrijwel unieke combinatie van realistisch maatschappelijk engagement en een professionele bankaanpak, boven een beperkte doelstelling van winstmaximalisatie. We willen zeker een redelijk rendement op ons spaargeld behalen, maar ook de zekerheid hebben van een stabiel inkomen, dat is wat certificaten ons bieden.” Ditzelfde document bepaalt in “algemene voorwaarden”:

dat de certificering van actie de onafhankelijkheid van de bank garandeert;
dat de certificaten niet beursgenoteerd zijn maar via de bank verhandelbaar zijn;
dat de prijs van het certificaat niet wordt bepaald door vraag en aanbod, maar door de intrinsieke waarde ervan;

In haar prospectus van september 2017 neemt de bank deze begrippen over. Rekening houdend met de juridische ontwikkelingen zal het veel preciezer zijn in de beschrijving van de risico’s, maar deze teksten zijn juridische artefacten die gebruikelijk zijn bij dit soort publicaties. Dit weerhoudt ons er niet van de volgende verklaring aan te treffen, zowel opgenomen op pagina 4 als op pagina 6 van het vereenvoudigde prospectus (dus datgene dat door iedereen wordt gelezen): Het kan voorkomen dat zij (de certificaten) alleen kunnen worden verhandeld op een beperkte basis. (…) Boven deze limiet (2%) kunnen verkopers hun certificaten alleen verkopen als er kopers zijn. In alle gevallen worden aan- en verkooptransacties geliquideerd op basis van de door Triodos Bank vastgestelde intrinsieke waarde. Deze waarde wordt vastgesteld op basis van het eigen vermogen per onderliggend aandeel en weerspiegelt de boekwaarde van Triodos Bank, zonder enige speculatie of projectie voor de toekomst.

Probleem #1

Het bovenstaande zal snel de afkeurende blik van een van de houders opwekken. Omdat de huidige situatie alles is, behalve wat destijds werd aangekondigd, dat wil zeggen waar onderschreven werd. Ik kom hier ter afsluiting op terug.

Probleem #2

Volgens mijn bronnen, zonder dat ik enig materieel bewijs heb, maar wetende dat de zaak volkomen waarschijnlijk en logisch zou zijn, lijkt het er ook op dat de Nederlandse toezichthouders destijds een vaag standpunt innamen over dit atypische beoordelingssysteem, althans voor een tijdje. bank van deze omvang. Dit is iets dat niet kapitalistisch is. We weten echter dat de bank niet bepaald het type is dat zijn neus in de ogen van de genoemde autoriteiten steekt, en het is slechts een stap om te denken dat sommigen in hun hoek moeten zijn gaan nadenken om een geloofwaardig scenario te vinden. uit deze situatie tussen twee vuren: aan de ene kant de legale partijen, die mensen willen die in de pas lopen, en aan de andere kant de aandeelhouders zonder stemrecht die kapitaal verschaffen in ruil voor strikte naleving van de voorwaarden van de initiële verkoop, waaronder onder andere dingen de weigering van elk aandelenmarktaspect.

Het is onmogelijk om de eerstgenoemden aan te raken, of zelfs maar met hen te onderhandelen, gezien de voortdurende versterking van de financiële regelgeving, vooral de Europese, onder andere op het gebied van de solvabiliteit, het strijdpaard en de angst van de grote financiers.

Deze laatste zijn daarentegen ongetwijfeld meer meegaand. Ten eerste omdat de meesten niets begrijpen van financiële mysteries. Vervolgens omdat hun vertrouwen in de bank zeer hoog is, zeker als we kijken naar de voortgangsgeschiedenis van het certificaat. En ten slotte omdat hun geld al in handen is van de bank. Ze gaven het in ruil voor een titel, met gevaar. Indien nodig kunnen we ze er zeker aan herinneren.

Probleem #3

Daarbij komt nog een fundamenteel probleem: als er veel individuele houders zijn, zijn er ook institutionele zoals stichtingen, verzekeringsmaatschappijen, bedrijven, enz. Deze mensen kopen geen 50 certificaten. En ze monitoren hun investeringen.

Wat haar particuliere klanten betreft, weet de bank dat zij kan rekenen op de relatieve apathie van haar particuliere klanten. We zien het vandaag de dag nog steeds: hoeveel mensen staan op om hun rechten te verdedigen die niet verloren gaan, maar worden weggenomen? Van de 43.000 houders zijn er misschien 4.000 die reageren en alles kapot maken, in de vijf landen waar de bank gevestigd is. En het zijn er nog minder die juridische stappen ondernemen. Het grootste deel van de 43.000 zijn echter voor het grootste deel houders die zich na 2008 bij de bank hebben aangesloten, wat Triodos met vlag en wimpel heeft doorstaan. Ze zijn zelfverzekerd en nogal apathisch, dat moet worden toegegeven. Tijdens covid werden ze ons echter gepresenteerd als vluchtige geesten. In het volgende artikel komen wij hierop terug.

Wat de professionals betreft, is de vraag naar hun reactie in geval van een crisis urgenter vanwege hun gewicht en hun invloed. Als ze verkopen, zijn het meteen grote pakketten aandelen die door de buffer moeten worden teruggekocht. En dit is misschien al snel niet genoeg. In de inschrijvingsovereenkomsten is echter wel een gedragslijn aangegeven: institutionele beleggers kunnen alleen na particulieren verkopen, zonder gebruik te maken van de buffer! Ja, maar wordt u wijsgemaakt dat een winkel die veel meer op tafel legt dan alleen financiële steun, genoegen zal nemen met een simpel hallo op de algemene vergadering? En dit geldt vooral omdat de bank zichzelf historisch gezien altijd heeft geprofileerd als ‘serieus’ en ‘goede bank’ in het bijzijn van haar sectorgenoten. Ook daar komen we op terug.

Probleem #4

In de tussentijd, tot 2020, geen beven, geen reactie op de waarschuwingen van risicomanagement, zoals de Kamer van Koophandel in Nederland in februari 2023 opmerkte. Behalve hoe dan ook, en dit is volgens mij niet triviaal, de transitie in Juni 2019 van Nederlandse boekhouding naar IFRS-boekhouding (internationale standaard). De vraag is: waarom deze passage? Er zal ons worden verteld dat dit met het oog is om de bank beter te positioneren gezien haar internationale ontwikkelingen. We vragen ons af welke, aangezien de laatste fase van extraterritoriale ontwikkeling de oprichting van de bank in Duitsland in 2008/2009 was.

Als we weten dat de IFRS-standaard het publiceren van een marktwaarde vereist, dat wil zeggen rekening houden met externe elementen en niet langer met interne, krijgt de zaak een heel andere betekenis. Dit is ongetwijfeld de eerste mijlpaal die is bereikt als reactie op het probleem dat aan het begin van mijn verhaal werd genoemd. Wat ook betekent dat sommigen wakker zijn geworden. Te beginnen bij de voormalige historische CEO Peter Blom, die destijds al bezig was met zijn pensioen. Wat is er beter dan de weg bereiden voor de volgende? Ongetwijfeld had hij een idee in zijn hoofd. Want feitelijk was het beoordelen van de alternatieven voor de interne rating van certificaten niet ingewikkeld. Er konden minder dan tien opties worden overwogen, en een van de meest natuurlijke opties was dat een beursnotering voor de hand lag… moeilijk over te brengen aan historische houders, zoals we hebben gezien. Certificaten zijn immers altijd in een niet-speculatief kader verkocht. Ik denk daarom dat de CEO zijn pionnen langzaam naar voren schoof, maar tegelijkertijd uitstelde, zoals de bank altijd heeft gedaan.

Probleem #5

In maart 2020 is het Covid en Co. De rest kennen we. Voor velen is dit waar het verhaal begon, met zijn vertragingen en zijn psychorigide, zo niet bijna onbestaande, Triodos-communicatie.

Als het duidelijk is dat het niet de bank was die het virus in de vijver heeft gelanceerd, is het net zo duidelijk dat de reactiviteit van iedereen in de context van onzekerheid moet worden geplaatst. Maar niet voor duizend jaar. Dit is de reden waarom ik denk dat er op een gegeven moment een slimme jongen was die tegen zichzelf zei dat wat altijd is gepresenteerd als een toevallige gebeurtenis die aan de basis ligt van de verstoring van de certificatenmarkt, eenvoudigweg een kans zou kunnen zijn om door de markt te worden aangegrepen. vlieg.

Een plotselinge kans, waarvan de bank enige tijd nodig zal hebben om deze te benutten, maar toch een kans. Wat wordt ons snel verteld? Dat er te veel verkopers zijn, dat de buffer te veel effecten moet absorberen en dat transacties stopgezet moeten worden. Alle transacties, zowel aan- als verkoop:

zonder kopers nog een kans te geven;
door een first-in/first-out-markt te negeren;
door de verkoop zonder recept te verwaarlozen;
en door onvoldoende, dat wil zeggen nauwelijks te communiceren.

Wat doet de CEO eigenlijk? Hij laat het sudderen. De release staat gepland voor een jaar later. Na 40 jaar werkzaam te zijn geweest, mag dit niet gemist worden. De verwachting is dat hij toetreedt tot het bestuur van de Autoriteit Financiële Markten. We willen zijn grote expertise op het gebied van duurzaamheid waarderen, een thema dat steeds vaker op de agenda van de Europese agenda’s staat, vooral op financieel gebied (SFDR-regelgeving, enz.). Het weigeren van een functie aan iemand die nog beter in staat is de bank in een noodzakelijke richting te leiden op het gebied van normatieve naleving zou ongetwijfeld onwelkom zijn. Dit is zeker de moeite waard om erkend te worden door de collega’s die hij altijd heeft vereerd ².

Wat gaat deze grote kerel doen? Maak je shirt nat, verdedig je aandeelhouders met verve en efficiëntie, met het risico slechte beslissingen te nemen ten aanzien van het niet-gekozen volk, of maak van de gelegenheid gebruik om de pionnen vooruit te helpen door de tijd te nemen en de hete aardappel door te geven, maar al in het proces om te koken, tot een knappe kameraad? Ik laat je raden.

1
De bank ging van 100.000 klanten, waaronder 8.000 houders in 2005, naar 740.000/43.000 in 2022.
2
Daar is hij niet meer omdat hij in september 2023 zijn functie als lid van de raad van commissarissen van DNB neerlegde. Daarentegen werd Peter Blom op 24-01-2024 benoemd tot voorzitter van de Climate Commitment Committee van de financiële sector. Het is beter.